سلام بر شما باشد!
پسران و دخترانی که دوست دارم، من از آسمان آمده‌ام تا با دست‌های خود صلح زندگی شما را و صلح همه بشریت را بیاورم.
اینجا پسر الهی من عیسی است. او شاهزاده صلح است. عشقش بسیار بزرگ است، فرزندانی که دوست دارم. به پسرم اجازه دهید قلب‌ها و روح‌هایتان را با عشقه‌اش درمان کند. کودکان کوچک، از شما می‌پرسم: آیا پسرم را دوست دارید؟ آیا پسرم را عمیقاً دوست دارید؟ دیگر گناه نکنید. او را دوباره آزار ندهید. یکدیگر را دوست داشته باشید و عشق خود را به برادرانتان بپردازید.
من می‌خواهم قلب‌های شما را در دست‌هایم گرفتار کنم تا بتوانم آنها را درون قلب پسر الهی من قرار دهم. دعا کنید، تسبیح بخوانید برای دنیا و صلح. دعای خودتان را به خداوند تقدیم کنید و از او درخواست کنید که برای شما و همه بشریت صلح بدهد.
ایمان داشته باشید. ایمان داشته باشید. ایمان داشته باشید. کسی که باور دارد می‌تواند در نام خداش کارهای عظیم انجام دهد، همانند رسولان پسرم.
من مادر شما هستم و در نام پسرم به شما فرستاده‌ام تا عشق او را به خانواده‌هایتان و همه جاهایی که نیاز به نعمت و نورش دارند ببرید. شجاعت داشته باشید. شهادت از عجایب خداوند و نعمتهایش برای کسانی که نیازمند عشقه‌اش هستند بدهید. من با شما هستم و
برکت می‌دهم: در نام پدر، پسر و روح‌القدس. آمین!
قبل از رفتن، مریم چیزی بسیار مهم گفت:
هر کس که دوست دارد بهشت را در این دنیا تجربه می‌کند، زیرا در آسمان تنها با عشق زندگی می‌شود. کسی که دوست ندارد هرگز خوشحال نخواهد شد!
ممتاز! من به شما کمک می‌کنم. **Original Text:** "Hello everyone, I hope you're doing well today." **Translation:** سلام همه، امیدوارم که روزتون خوب باشد.
این چهره واقعی و اصلی فرمان عشق و کامل بودن را آشکار می‌کند، به سمت آن که هدایت شده‌است: یک امکانی است که تنها توسط نعمت، با عطای خداوند، از طریق عشقه‌اش برای انسان باز شده‌است. از سوی دیگر، دقیقاً آگاهی از دریافت کردن این نیام، داشتن در عیسی مسیح عشق خداست، پاسخ مسئولانه‌ای را تولید و پشتیبانی می‌کند که عشق کامل به خداوند و بین برادران و خواهران است، همان‌طور که رسول یوحنا با اصرار در نامه اولش یادآور ما هست: "دوستان من، یکدیگر را دوست داشته باشید، زیرا عشق از خداست و هر کس که دوست دارد از خدا زاده شده‌است و می‌داند. کسی که دوست ندارد خداوند را نمی�بند، چون خداوند عشق است (...) دوستانی که اگر خداوند ما را چنین دوست داشت، باید هم‌چنین یکدیگر را دوست داشته باشیم (...) او را دوست داریم زیرا ابتدا خودمان را دوست کرد" (1Jn 4:7-
۸.۱۱.۱۹).
این پیوند غیرقابل تقسیم بین لطف خدا و آزادی انسان، بین هدیه و وظیفه، توسط آگوستینوس با عبارت ساده اما عمیق بیان شده است: «دا کوئود ایوبس ات ایوبه کوئود ویس» (آنچه می‌فرمایی بده و آنچه خواهشی فرما).
هدیه اخلاقی درخواست عشق را کاهش نمی喫 بلکه تقویت می‌کند: «فرمایش این است که در نام پسرش، عیسی مسیح، ایمان آوریم و یکدیگر را به همان شیوه‌ای که او ما را فرمان داده است، دوست داشته باشیم (۱ یوحنا ۳:۲۳). تنها با حفظ فرامین می‌توانست در عشق باقی بماند، چنان‌که عیسی گفته است: «اگر فرامینی من را نگه دارید، در عشقی که من از پدرم داریم، ماندگار خواهید شد» (یوحنا ۱۵:۱۰). (رساله‌های یوهان پاول دوم, وریتاتیس اسپلندور، ۲۴، ص.۷۷۱-۷۷۲ - سنت پلوس: پولوس، ۱۹۹۷)