Medalja e Mrekullueshme
"Të gjithë ata që veshin këtë medalje do të marrin graci të mëdha. Të shumta do t'i jenë gracët për atyre që e veshin me besim."
Medalja e Mrekullueshme është një sakramental i njohur nga Kisha Katolike, një shenjë jashtme me efekt brendësh. Sakramentalet nuk veprojnë vetëvetja, por përmes ndërhyrjes së Kishës dhe përdorimit të devotshëm të besimtarëve. Për këtë arsye, para se t'i përdoret, medalja e shenjtërohet nga një prift; mblidhen faljet e Zotit mbi të.
Medalja është një shenjë e dashurisë së Nënës Tonë Qiejtare për fëmijët E saj. Kur ne veshim medaljen si shenjë se jemi fëmijë të Meri, dhe besojmë se Mari do na dhuron mbrojtje dhe falje përmes kësaj medale, atëherë medalja bëhet edhe një shenjë e dashurisë sonë për Marinë.
Më 27 nëntor 1830, te Kisha Nënë e Motrave Vincentiane në Paris, Zoti i Shëndoshëm Virxhinia Mari u shfaq novicitës Catherine Labouré (treguar pranë tekstit). Nën këmbët e Virgjinës së Shenjtër, që ishte duke qenë mbi një top, ishtë një gjarpër i rrotulluar. Kjo është një referencë të qartë për Librin e Parë të Biblës, Libri i Gjenesisit (3:15), ku Zoti thotë gjarpërit satanik, "Urrejtje do ta vendos unë midis ty dhe gruas, dhe midis fares sënde dhe fars së saj; ajo do të shkatërrojë kokën tande."
Në gishtat e Saj Zoti i Shëndoshëm Virxhinia kishte veshur unaza të lavdishme; nga gurët e tyre të çmuar dalnin rreze aq të ndritshme sa që figura e plotë e Meri ishte përfshirë në dritë. Ajo shpjegoi, "Rrezat janë simbol i gracëve që unë dergoj mbi të gjithë ata që me kërkojnë ato."
Pastaj u formua një kadër oval rreth Virgjinës, në të cilën ishin shkruar me shkrime arta fjalët: "O Mari, e pa mëkatë, lutu për ne që kemi strehë te Ti." Në të njejtën kohë, motra dëgjoi një zër thotë se: "Bëje një medalje sipas këtij dizajni! Të gjithë ata që e veshin do t'i marrin graci të mëdha. Të shumta do t'i jenë gracët për atyre që e veshin me besim."
Pastaj motra pa si duhet ta shihej prapa e medaljes: një M (për Marinë) e mbështetur nga një kryq. Poshtë dy zemrat e Jezusit dhe Meri. Të gjitha kornizuar me 12 yje (shiko Rev 12:1). Në një shfaqje tjetër, Zoti i Shëndoshëm Virxhinia përsëriti urdhrin për të bërë medaljen.
Medalja shpejtë fitoi zemrat e besimtarëve dhe njerëzit i thanë atij emrin “Ajo Mrekullueshme” sepse nga fillimi ka pasur shumë mrekulli përmes saj. Shumë konvertime të dukshme dhe shërime kontribuan shumë në shpërndarjen e medaljes. Në kohën e vdekjes së Shën Katerinës, më se një miliard prej tyre ishin prodhuar. Maria mbajti premtimin E saj. Pa numërim janë gracat që Ajo i ka shperndarë deri tani përmes medaljes të Konceptimit të Paskontë. Konvertimet e pekëve, mrekullitë kurative për lloje të ndryshme sëmundjesh, ndihmë në vështirësi dhe vuajtjet e mëdha, shpëtim nga rreziket e jetës.
Freemasonët festuan ditëlindjen 200-vjeçare të tyre në Romë në vitin 1917, duke shprehur fort protestën kundër Papës Benedikt XV (1914-1922) dhe Kishes Katolike Romake në Sheshin e Shën Pjetrit. Tjetër pikë kulmi historike atë vit ishte fillimi i Revolucionit të Tetorit në Rusi. Në këtë vitin, Nena Zoti u shfaq në Fátima (Portugali).
Në kohën e këtyre ngjarjeve historike dhe fetare, frati polak i ri françeskan Maximilian Maria Kolbe (Minorite, 1894-1941, portretizuar pranë tekstit) studioi teologji në Universitetin Pontifikal Gregorian në Romë. Si student atëherë, ai besonte në fuqinë e Shkrimeve të Shenjta, në dogmën e Konceptimit të Paskontë dhe pa në shfaqjet e Zonjës tonë në Lourdes (Francë) një shenjë mbrojtjeje kundër mosbesimit. Nga kjo Kolbe zhvilloi idenë për themelimin e një “Kavalleria së Paskontë”. Si shenjë njohje, ai zgjodhi medaljen “Mrekullueshme” dhe themeloi “Militia Immaculatae” (MI) me gjashtë fratë françeskan të tjerë më 16 tetor 1917 - tre ditë pas shfaqjes së Merisë në Fatima.
Lutja që i lidhet atij është:
O Mari, e konceptuar pa mëkati, lutu për ne të cilët kërkojmë strehën tonë tek Ti dhe për të gjithë ata që nuk kërkojnë strehë tek Ti, veçanërisht për armikut e Kishes dhe atyre që i janë besuar Ty. Amen.
Kjo lutje e dytë e Medaljes Mrekullueshme merret me sakramentin vetvetiu dhe ka edhe disa ngjyra të bukur MI:
O Nënë Zot, Mari Imakulata, Ne t’ju konsakrojmë Ty nën titullin e Juaj si Zonja e Medaljes Mrekullueshme. Le të jetë kjo medalje për secilin prej nesh një shenjë sigurie e dashurisë sime për ne dhe një kujtim i vazhduar i detyrave tonë ndaj Ty. Le t’i bëhet na, duke e mbajtur atë, e bekuar nga mbrojtja juaj e dashuruese dhe ruajt në graçën e Birit tënd. O Virgjërr më e fuqishme, Nënë e Shpëtimtarit tonë, mbajna pranë Ty çdo moment të jetës sonë. Na ndihmoj, fëmijët tuaj, për ta arritur graçën e një vdekjeje të lumtur; që në bashkësi me Ty t’i gëzojmë kënaqësitë e parajsës përgjithmonë. Amen.
Është gjithashtu i rëndësishëm të theksuar se Medalja Mrekullueshme, siç është me të gjitha sakramentat, nuk është një “amulete e fatit”. Kuptoni edhe, kur shprehim devocionin tonë ndaj Marisë, se ne jo adhurojmë Ajo ashtu si besojnë disa krishterë në denominime tjerë, veçanërisht disa Evangelikë, por i nderojmë Atën tonë! Si thotë shprehja “te Jezu përmes Marisë”.
Ku kujto edhe fjalët e saj të fundit në Skripturë, ku i tha shërbyesve te festimi i martesës së Kanës, "Beni çfarëdo që ju thotë Ai [Jezu]" (Gjoni 2:5).