Το Θαυματουργό Μεδαγιόν
"Όλοι οι οποίοι φορούν αυτό το μεδαγιόν θα λάβουν μεγάλες χάριτες. Πλούσιες θα είναι οι χάρεις για εκείνους που το φοράνε με πίστη."
Το Θαυματουργό Μεδαγιόν είναι ένα σάκραμα αναγνωρισμένο από την Καθολική Εκκλησία, ένας εξωτερικός σύμβολος με εσωτερικό αποτέλεσμα. Τα Σάκραματα δεν ενεργούν μόνα τους, αλλά μέσω της παρέμβασης της Εκκλησίας και της ευσεβούς χρήσης των πιστών. Ως εκ τούτου, πριν από την χρήση του, το μεδαγιόν αγιαζόμενο από έναν ιερέα, καλείται η εύλογη του Θεού πάνω του.
Το μεδαγιόν είναι σύμβολο της αγάπης της Ουρανίας Μητρός για τα παιδιά Της. Όταν το φοράμε ως σήμα ότι είμαστε τέκνα της Μαρίας, και εμπιστευόμενοι ότι η Μαρία θα μας χαρίσει την προστασία και τη ευλογία Του μέσω αυτού του μεδαγιού, το μεδαγιόν γίνεται επίσης σύμβολο της αγάπης μας για την Μαρία.
Την 27 Νοεμβρίου 1830, στο Μητροναφείο των Αδελφών του Αγίου Βικέντιου στη Παρίσι, η Παναγία εμφανίστηκε στην νεοφυή Κατερίνη Λαμπουρέ (απεικόνιση δίπλα από τον κείμενο). Κάτω από το πόδι της Παναγίας, που στέκεται πάνω σε μια γηράδα, ένας φιδής είναι πλεγμένος. Αυτό είναι εμφανώς αναφορά στο 1ο βιβλίο της Βίβλου, τη Γένεση (3:15), όπου ο Θεός λέει στον δαιμονικό όφιν, "Εχθρότητα θα θέσω μεταξύ σου και του γυναικός, και μεταξύ τού σπέρματός σου και τού σπέρματος της· αυτή θα πατήσει τον κεφαλήν σου."
Στα δάχτυλά Της η Παναγία φορούσε λαμπρά δακτυλίδια; από τα πολύτιμα λίθους τους εκπέμπονται ακτινές τόσο λάμψιμες που όλη η μορφή της Μαρίας περιβάλλεται σε φως. Εξηγήθηκε, "Οι ακτίνες είναι σύμβολο των χαρίτων που χύνω πάνω σε όλους εκείνους που με ζητούν."
Τότε σχηματίστηκε ένας οβάλ καρκάς γύρω από την Παναγία, πάνω στον οποίο ήταν γραμμένα με χρυσά γράμματα τα λόγια: "Ω Μαρία, αμαρτίαν μη έχουσα, προσεύχου εις ημάς τους προσφεύγοντας σοι." Την ίδια στιγμή, η αδελφή άκουσε μια φωνή που της έλεγε: "Κάνε να χτυπήσει ένα μετάλλιο σύμφωνα με αυτή τη σχεδίαση! Όλοι οι οποίοι το φορούν θα λάβουν μεγάλες χαρισμούς. Πλούσιες θα είναι οι χαρισμοί για αυτούς που το φοράνε με πίστη."
Τότε η αδελφή είδε πώς πρέπει να μοιάζει το πίσω μέρος του μεταλλίου: ένα M (για τη Μαρία) στέφεται από έναν σταυρό. Κάτω από τα δύο καρδιά του Ιησού και της Μαρίας. Όλο αυτό περιβάλλεται από 12 αστέρες (βλ. Αποκάλυψη 12:1). Σε άλλη εμφάνιση, η Παναγία επαναλαμβάνει την εντολή να χτυπήσει το μετάλλιο.
Το μετάλλιο γρήγορα κατέκτησε τις καρδιές των πιστών, και οι άνθρωποι της έδωσαν το παρατσούκλι "θαυματουργό" επειδή από την αρχή υπήρχαν πολλά θαύματα μέσω του. Οι πολλές εντυπωσιακόι μεταστροφές και ιάσεις συνεισφέρουν σημαντικά στην διάδοση του μετάλλιου. Μέχρι τον χρόνο του θανάτου της Αγίας Κατερίνας, είχαν χτυπηθεί περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο. Η Μαρία κράτησε την υπόσχεσή της. Αρίθμητες είναι οι χαρισμοί που έχει ήδη διανείμει μέσω του μεταλλίου της Αμαρτωλής Συγγένειας της. Μεταστροφές αμαρτωλών, θαυματουργές ιάσεις από κάθε είδος ασθενειών, βοήθεια σε μεγάλες δυσκολίες και πόνους, σωτηρία από κινδύνους ζωής.
Οι Φρεϊμαύροι γιορτάσανε την 200η επέτειο τους στη Ρώμη το 1917, εκφράζοντας έντονα τη διαμάχη τους εναντίον του Πάπα Βενέδικτου ΙΕ' (1914-1922) και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην Πλατεία Αγίου Πέτρου. Άλλη ιστορική στιγμή εκείνο το χρόνο ήταν η αρχή της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία. Τον ίδιο χρόνο, η Παναγία είχε εμφανιστεί στο Φάτιμα (Πορτογαλία).
Στο χρόνο αυτών των ιστορικών και θρησκευτικών γεγονότων, ο νεαρός Πολωνός Φραγκισκανός μοναχός Μαξιμιλιανός Μαρία Κόλμπε (Μινιόρ, 1894-1941, φωτογραφημένος δίπλα στον κείμενο) σπούδαζε θεολογία στο Ποντίφικο Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο στη Ρώμη. Ως φοιτητής τότε, πίστευε στην δύναμη της Ιεράς Γραφής, στο δόγμα της Αμωμολήτου Σύλληψης και είδε στα οράματα της Παναγίας στους Λουρντ (Γαλλία) ένα σημάδι άμυνας εναντίον της απιστίας. Από αυτό ο Κόλμπε ανέπτυξε την ιδέα ίδρυσης μιας "Ιπποσύνης της Αμωμολήτου". Ως σήμα αναγνώρισης, επέλεξε το "Προσκυνητικό Μεταλλίον" και ίδρυσε τη "Μιλίτια Ιμμακουλάται" (MI) με έξι άλλους Φραγκισκανούς μοναχούς στις 16 Οκτωβρίου 1917 - τρεις μέρες μετά την εμφάνιση της Μαρίας στη Φάτιμα.
Μια προσευχή που συνδέεται μαζί του είναι:
Ω Παναγία, η οποία συλλήφθης χωρίς αμάρτημα, προσεύχου για εμείς τους ζητώντας καταφύγιο σε σένα, και για όσους δεν ζητούν καταφύγιο σε σένα, ιδιαίτερα για τους εχθρούς της Εκκλησίας και εκείνους που έχουν παραπληρωθεί σε σένα. Αμήν.
Αυτή η δεύτερη προσευχή του Προσκυνητικού Μεταλλίου αφορά το ίδιο το σάκραμα και έχει επίσης μερικά όμορφα MI χρώματα:
Ω Παρθένος Μήτηρ Θεού, Παναγία Αμωμόλητος, Σε αφιερώνουμε εμάς υπό τον τίτλο της Παναγίας του Προσκυνητικού Μεταλλίου. Να είναι αυτό το μεταλλίον για κάθε ένα από εμάς σίγουρο σήμα της αγάπης σου προς εμείς και σταθερή ανάκληση των καθηκόντων μας σε Σένα. Ενώ το φορούμε, να ευλογηθούμε από την αγαπητική προστασία σου και να διατηρηθούν στην χάρι της Υιού σου. Ω παντοδύναμη Παρθένος, Μήτηρ του Σωτήρα μας, κρατώντας εμάς κοντά σε Σένα κάθε στιγμή των ζωών μας. Βοηθήστε, τα παιδιά σου, στην χάρη ενός ευλογημένου θανάτου; ώστε εν ωμοσπονδία με Σε να απολαύσουμε την ευφροσύνη του Παραδείσου για πάντα. Αμήν.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειώσουμε ότι το Θαυματουργό Μεδαλλιόν, όπως και όλα τα σάκραματα, δεν είναι "φιλτρό". Θυμήστε επίσης, όταν εκφράζουμε την εύνοια μας προς τη Παναγία, ότι δεν την προσκυνούμε όπως πιστεύουν πολλοί Χριστιανοί άλλων ομολογιών, ιδιαίτερα κάποιοι Ευανγελικοί, αλλά την τιμάμε για την αγάπη της στον Κύριο! Όπως λέει το παραπροαιρετικό "δι' αμαρτίας εις Ιησούν".
Θυμήστε επίσης τα τελευταία λόγια Της στην Γραφή, όπου είπε στους υπηρετούντες στο γάμο της Κανάς: "Ποιείτε ό,τι ανελεγξει [ο Ιησούς]" (Ιωάννης 2:5).