"من عیسی هستم، متولد شده. آمده‌ام تا با شما درباره‌ی تفاوت بین کمال مقدس و پرفکسیون‌گرایی صحبت کنم. کسی که تلاش می‌کند در فضایل کامل شود، این کار را از عشق به من انجام می‌دهد. اما کسی که برای پرفکسیون‌گرایی جهان‌گونه تلاش می‌کند، یک مانع میان دل من و دل خودش ساخته است."
"اراده‌ی کمال مقدس و کامل بودن در فضایل یک هدف بلندپروازانه‌است، با این شرط که تنها نگرانی‌اش لذت بخشیدن به خدا باشد. چنین کسی برای اعتبار دنیایی دغدغه‌ای ندارد. او آرامش دارد - همکاری می‌کند با ارادهٔ الهی پدرم."
"پرفکسیون‌گرای دنیا‌گونه بسیار نگران این است که دیگران چگونه از وی دیدن کنند. اگر اشتباه کند، سریعاً عذرخواهی می‌کند و به دیگران لوم می‌بندد. برای چنین کسی دشوار است خود را گناهکار بداند. پرفکسیون‌گرا نمی�دی در دل خودش نگاه کند، اما با آسانی قادر است خطاهای همه‌ی اطرافیانش را ببیند."
"در حالی که کسی که تلاش می‌کند در فضایل کامل شود، اراده‌اش را در ارادهٔ خدا از دست داده - پرفکسیون‌گرا پُر نظرات است که نمی�دی سریعاً آن‌ها را رها کند. پرفکسیون‌گرای بیشتر خود را در مرکز فکر و نیت‌هایش قرار می‌دهد، در حالی که کسی که برای کمال در فضایل تلاش می‌کند، همیشه عشق به خدا را در مرکز فکر، گفتار و اعمال‌اش قرار می‌دهد."
"پرفکسیون‌گرا مشکل دارد خودش و دیگران را بخشید. اما محبت مقدس همواره اجازه‌ی دادن است. با توبه روح باید ببخشد و بفهمد که بخشیدن انسان‌ها آینه‌ای از تواضع روح و سایهٔ رحمت بی‌پایان خداست."
"این را آشکار کنید."