Beauraing'de Meryem Ana Görünümleri
1932-1933, Beauraing, Belçika
29 Kasım 1932 tarihinde yaklaşık saat 6'da: Voisin Bay, Fernande (15 yaş) ve Albert (11 yaş) çocuklarına yakın « Sœurs de la Doctrine chrétienne » pansionuna giden kız kardeşleri Gilberte'yi (13 yaş) bulması için gidip getirmesini söyler. Yol boyunca Andrée Degeimbre (14 yaş) ile kız kardeşi Gilberte'ye (9 yaş) katılmalarını isterler.
Dört çocuk, üç kız ve Albert, manastır kapısına gider ve oradan geçerken demiryolu yamacının yakınından geçerek pansion bahçesini kesen yol boyunca ilerlemeye devam eder. Albert kapıyı çaldığında dönüp bir şaşkınlık ifadesiyle yüzünü yamağa çevirip bağırarak söylemiştir: “Bak! Beyaz elbiseli Meryem Ana, köprü üzerinde yürüyor!” Kızlar bakıp beyaz elbise giymiş ve ayakları bir bulutla örtülü olan parlak bir kadın figürünü havada yürüyen görmüşlerdir.
Kapıcı Kardeş Valeria kapıyı açar. Çocuklar Meryem'i gördüklerini söylediklerinde inanmaz ve bunu “saptırma” olarak adlandırır. Sınıftan gelen Gilberte Voisin ne olduğunu bilmez. Kapıya ulaştığında da o da köprüde Meryemi görünce çocukların çok korktuğu için evlerine koşarlar, ancak ertesi gün tekrar gelmeyi kararlaştırırlar.
Ertesi gün 30 Kasım'da, Meryem Ana yeniden köprüde göründüğü gibi görünür. 1 Aralık'ta kendini gösterir, kaybolur, ardından kızılcık ağacının yakınında (şimdi sunak yerinin bulunduğu yere) tekrar görünür ve sonra pansion bahçesine bitişik bir gül ağacı dalına gelir. Orada 3 Ocak'a kadar toplam otuz üç kez göründüğü söylenir.
Uzun beyaz elbise giymiştir, elbisede açık mavi tonlar vardır. Başında uzun bir beyaz peçe görünür ve omuzlarına düşer. İnce ışık şupları başından çıkmakta ve taç oluşturur. Elleri duada birleştirilmiş durumdadır ve gülümser.
Beş görücü çocuk
Mübarek Meryem’in 1 Aralık akşamı görünüşünden sonra yerel rahip, Bab Lambert, çocukların anneleri tarafından danışıldı ve susmayı tavsiye etti, ancak bu doğal olarak zordu, çünkü hikâye kasabanın etrafında yayılmaya başladı. Ertesi akşam 2 Aralık'ta Albert, Hanıma Mucize Virjinden mi sorduğunda, o güldü ve başını salladı; ne istediği sorulduğunda basitçe dedi: “Her zaman iyi ol”, bu sözlere karşılık verildi “Evet, her zaman iyi olacağız”.
Salı 6 Aralık'ta çocuklar, Bab Lambert'ın önerisi üzerine görünüşler sırasında ilk kez tesbihi okudular ve sağ kolunda Hanımın bir tesbihin gördüğü için mükafatlandırıldılar; bu uygulama kalan görünüşlerde devam etti.
Ertesi akşam, çocuklar tekrar Hanımı gördüler, onlara hiçbir şey söylemediğini bildirdiler ve bunun ardından dört doktor tarafından incelendiler. İyi zihinsel ve fiziksel sağlıklarına ve cevaplarının görünen dürüstlüğüne tanık oldular. Birbiri ile konuşamayacakları için yakından izlendi, her görünüş bittiğinde ayrı ayrı soruldu ne gördüler.
Çarşamba 8 Aralık'ta, Mucize Virjin'in Bayramı, büyük bir mucizenin beklendiği yaklaşık on beş bin kişilik kalabalık toplandı; ancak sadece çocukların ekstazde olduğu görülürdü, ellerinin altında yakılan kırıklar, iğne batmaları veya gözlerine doğrudan ışık tutulmasına karşı duyarsızlardı. Bulundukları doktorlardan biri şunlara tanık oldu: Çocukların ellerinde hiçbir yanma izi bulunamadı, ancak ilk derece yanık almalılardı.
29 Aralık'ta Fernande, altın bir kalbe sahip Mucize Virjini gördü ve bu 30 Aralık'ta diğer iki çocuğun da gördüğü gibi, Our Lady şunu tekrar etti: “Çok çok dua et”, ancak sadece Fernande tarafından duyuldu. 1932'in son gününde, 31 Aralık'ta tüm çocuklar Mary'nin altın kalbini gördü. Bu Beauraing ve Fatima arasındaki bir bağlantıyı gösterdiği görülüyor, Mucize Virjin'in Kalbine olan ahlakla vurgulanmasıyla birlikte.
1 Ocak 1933'te Mary Gilberte Voisin'e konuşarak ona “Her zaman dua et” dedi, her zaman üzerine vurgu yapıldı; ertesi gün onlara şunu söyledi: 3 Ocak'ta, son görünüş olacak olan yerde her birine ayrı ayrı konuşacağını. O akşam çocuklar tesbihlerini başlarken yaklaşık otuz ila otuz beş bin kişi arasında büyük bir kalabalık toplandı.
En başta en küçük çocuğa, Gilberte'ye konuşarak ona bir sırrı anlattı ve onu açıklamaması için yemin ettirdi. Sonra şöyle dedi: “Hoşçakal”. Daha sonra Gilberte Voisin'e konuştu ve Beauraing'in ana vaadini paylaştığı görüldüğü gibi, “Günahkârları dönüştüreceğim” dedi. Ayrıca ona bir sırrı anlattı ve şöyle dedi: “Hoşçakal”. Albert'e de bir sırr verildi ve veda edildi, Andrée'ye ise şöyle dedi: “Ben Tanrı'nın Anasıyım, Cennetin Kraliçesiyim. Her zaman dua et”, ardından diğerlerine yaptığı gibi ona da veda etti, altın kalbini gösterdi ve sonunda Fernande'ye şöyle dedi: “Oğlumu seviyor musun? Beni mi seviyorsun? O halde benim için kendini feda et. Hoşçakal!”.
Almanya'da olanlara bakıldığında, Nazilerin güç kazanma tehdidiyle karşılaştığımızda, Meryem Ana'nın dua ihtiyacına bu kadar ısrarcı olmasının nedenini anlayabiliriz.
Görünümler Belçika'da büyük heyecan ve tartışmalara yol açtı, haberlerin gazetelerde ve dergilerde yayılmasından dolayı; laik basın genellikle negatif bir yaklaşım sergiledi: çoğu raporu ise kötü veya ikinci eldi ve kolayca çürütüldü. İlk yılda iki milyon kişi Beauraing'i ziyaret etti ve birçok iyileşme bildirildi. Çocuklar evlendi ve kendi aileleri oldu, mümkün olduğunca arka plana çekildiler; kendileri sadece Meryem Ana'nın mesajını duyurmak için araç olarak gördüler.
İlk kez Meryem Ana görünen köprü
Piskopos 1935'te bir araştırma komisyonu atadı, çalışma onun halefi altında devam etti, ancak resmen tanınması ve iki önemli belge yayınlanması Temmuz 1949'a kadar bekledi. İlk belge Beauraing'de gerçekleşen birçok iyileşmeden ikisini ele aldı ve bunları mucize olarak ilan etti. İkinci belge ise rahiplere yönelik bir mektuptu, Piskopos Charue şöyle dedi: “Cennetin Kraliçesinin 1932-1933 kışında Beauraing çocuklarına görünmesi konusunda tüm sakinlik ve dikkatle söylenebilir ki, ana kalbi ile bizi dua çağrısıyla endişeli bir şekilde uyardı ve günahkârların dönüşümü için güçlü aracılığı vaad etti”.