یکشنبه، بیست و هشتم فوریه دو هزار و یک

یک‌شنبه، بیست و هشتم فوریه دو هزار و یک: (دومین شنبه چهارشب)

عیسی گفت: «پسرم، امروز از شادی پر بودی چنان‌که با من و حواریون‌ام در تبریعت من بر کوه طابور بوده‌ای. این نشانه‌ای برای تو و حواریون‌ام از جلال من هنگامی که بازگشت خواهم کرد. در خوانش اول از کتاب پیدایش (۲۲:۱-۱۴) ابراهیم نیز مانند آنکه من تو را فراخواندم، فراخوانده شد و گفتی: «هنا هستم.» من ابراهیم را برای قربانی کردن پسر تنها خود بر کوه موریاه فراخواند که به قبه صخره در شهر قدیم اورشلیم رفته‌ای. فرشته چاقو ابراهیم را بازداشت تا ایسحاق را نکشد. این باعث شد ابراهیم وعدهٔ بسیاری از نسل‌ها دریافت کند. این یک موازی است که خداوند پدر من، پسر تنها خود را برای قربانی کردن بر صلیب در جمعه مقدس داد. این می‌توانست در تبریعت من دیده شود هنگامی‌که خداوند پدر گفت: «این فرزند محبوبم است، به او گوش دهید.» تمام فصل چهارشبه تو متمرکز بر سه‌شنبه آینده است که من بر صلیب برای همه انسان‌ها در هفته مقدسه مرده‌ام.»