یکشنبه، چهاردهم آوریل دو هزار و سیزده:
عیسی گفت: «قومم، من نور لطف و محبت خود را بر همه مردم تاباندم. غم‌انگیزی است که تمام روح‌ها قلب‌هایشان را برای عشق به من باز نکند چون دل سرد دارند. نمی‌توانم بدون اینکه شما درونی از درون بگشایید وارد قلبتان شوم. می‌دانید چقدر دوست دارم، زیرا شاهد مرگ و قیامت من هستید که آنرا بر گناهان شماستد. همان‌گونه که سه بار به پیتر پرسیدم آیا مرا دوست داری، همین‌طور هم از همه شما می‌پرسم آیا مرا دوست دارید؟ پیتر سه بار مرا انکار کرد و فرصت داد تا توبه کند و عشقش را به من بدهد. بنابراین در حالت ضعفتان که مرا با گناهان شماستنکار کرده‌اید، هم از همه مردم فرصت می‌دهم تا به من بیایند و گناهانشان در اعتراف بخشوده شود. وقتی توبه کنید، آمرزش خواهید یافت و لطفم دوباره بر روح شما تاباند. می‌توانید عشقتان را برای من با دعاهایشان، رفتن به مَس و طلب آمرزش در اعتراف نشان دهید. هنگامی که مرا دوست دارید، هم می‌توانید عشقتان را با همه همسایگان خود تقسیم کنید تا نیازشان را برآورده سازید. پس دل‌های سردتان در محبت من ذوب شود و به بازوهای گشاده‌ای از قلب و روح شما خوش آمدید. وقتی که محبتم زندگی شماستن نفوذ کند، و اجازه دهید مرا رهبری کنیم، همه صلیبان شماتان سبک‌تر خواهند بود. همان‌گونه که سیمون در حمل صلیب من کمک کرد، همین‌طور هم در حمل صلیبی از زندگانی شما به شما کمک می‌کنم.»