پنج‌شنبه، سوم اوت دو هزار و دوازده:
عیسی گفت: «پیرو من، تو در یرمیا می‌خوانی که چگونه مردم را به خاطر گناهانشان سرزنش کرده بود و خدا اگر آنها راه خود را تغییر ندادند، مجازات اسرائیل‌ها را خواهد آورد. (یرمیا ۲۶:۱-۱۰) حتی مردم تهدید کردند تا او را بکشند مگر اینکه توضیح دهد که خداست که به او گفته این کلمات را بیان کند. بعداً او کشته شد مانند بسیاری از پیامبران با کلمات مشابه. اسرائیل‌ها نمی喋ن می‌خواستند سخنان سرزنش‌آمیز پیامبران را بشنوید. اسرائیل بعدها فتح شده و برای هفتاد سال در تبعیدی بابل مجبور به ماندن شدند. حتی در جهان امروز، سخن‌های پیامبرانی من نیز گوش داده نمی‌تواند و مجازاتم علیه آمریکا خواهد آمد زیرا مردم از گناهانشان پشیمان نیستند. مانند آنکه مردم پیامبران قدیم را کشتند، مردم امروزی هم سخنان تو را رد خواهند کرد و باید به خاطر خطر جان خود مخفی شوید. این مردمی گنهکار نمی�ستن می‌خواهند راهشان تغییر دهند و از اینکه پیامبران به آنها بگویند چه کاری کنند ناراحت هستند. نتیجه این ناراحتی و رنج آفرینش آینده، پیامبرانی من نیز در خطر از دست دادن جان‌شان برای تبلیغ آنچه که به آنان داده شده‌است خواهند بود. حتی اگر پیامبرانی من شهید شوند، مهم‌تر است تا مأموریتشان را ادامه دهند تا روح‌ها را هشدار بدهد و تبدیل شود به ایمان به من. شاد باشی در مأمورت خود برای نجات جانان.»
عیسی گفت: «قومی که دارم، بسیاری از پیشگویی‌های کتاب عهد قدیم دربارهٔ وعده‌ای پیامبر فرستاده شده توسط خدا سخن گفته‌اند. به مردم گفتم که من همان مسیح هستم که سنت یوحنا معمدان معرفی کرده بود وقتی مرا «برهٔ خداست» خواند. هنوز هم مردم نمی�ستن می‌خواهند پذیرفته باشند. در عوض، گفتند که من کفرگویی بوده‌ام و مرا بر صلیب کشیدند. آمدنم به زمین تحقق پیشگویی‌های عهد قدیم بود. نرسیدم تا قانون را تغییر دهم بلکه برای تحقق آن آمده‌بودم. مردم تا همه انسان‌ها از گناهانشان آزاد شوند، من می‌مردم و نجات تمامی مردم در قربانی‌ام آورده شد. شما را با هدیه یوقاریستیک بدنم و خونم زیر ظاهر نان و شراب رها کردم. همیشه همراهت هستم در میهمانات مقدس‌شدگان مرا در تابوتک من. از آمدنت به این ساعت مقدسی رحمت الهی سپاس‌گزارم، و برکت‌ام برای تلاوت مدح‌های دیوانی‌ام.»