مادونا با عنوان مادونای لطف می‌آید. او می‌گوید: "تسبیح بر یسوع باشد. من آمده‌ام تا به شما کمک کنم درک کنید که در عصری از لطف و معجزات زندگی می‌کنید. اما بزرگتر از هر گونه لطفی که برای شماست، بازگشایی خودتان نسبت به لطف من است. لطف مانند کلام خداوندست که گاهی در دل‌های حاصلخیز پذیرفته شده و رونق یابد. گاه نیز لطف توسط علف‌های شک و تردید خفه می‌شود. گاهی قلب‌ها مثل سنگ هستند، و لطف هیچگاه ریشه نمی‌تواند بگیرد. همواره، همواره، لطف من از دست خداوند به سوی نجات خودتان می‌رسد."
"من بر شما مبارک‌داده‌ام."