یکشنبه، ۱ مه ۱۹۹۵

ماریام با لباس سفید می‌آید. دلش آشکار است. پرتوهای بنفش، صورتی و سفید از آن بیرون می‌آیند. او به سمت من خم شده و می‌گوید: "با جدیت، امروز برای شما آمده‌ام تا بگویم که جهان در فصل مصائب عمیق‌تر و عمیق‌تر فرو رفته‌است. این با خیانت انسان‌ها به خدا است که دست محافظت‌کننده از دنیا برداشته می‌شود. چون شر افزایش یافته، رویدادهای کاتاستروفیکی که پیش‌بینی کرده‌ام شدت بیشتری خواهند یافت. اگر دل‌های مردم به سوی خدا بازنگردند و کمک او را در این رویدادها طلب نکنند، زودتر یا دیرتر دست او کاملاً برداشته خواهد شد. قبلاً شما در باهار مصائب بودید، اما اکنون به پاییز نزدیک می‌شوید. وقتی زمستان بیاید، حضور خدا در جهان احساس نخواهد شد. دل‌ها توسط شر فتح خواهند شد و کلمات من برای شما تحقق پیدا خواهند کرد. این دلیل آن است که بازدیدهایم از شما ادامه دارد، و بسیاری دیگر در سراسر دنیا، زیرا زمان تمام نشده‌است، و نعمت هنوز دل‌های مردم را الهام می‌بخشد و تبدیل می‌کند. فرزندم، به دعا کردن، دعا کردن، دعا کردن بپرداز."