پنج‌شنبه، ۳ سپتامبر ۱۹۹۳

خداوندمادران با رنگ خاکستری و طلایی آمد. او پیشانی قدس را خم کرد. گفت: "تسبیح، احترام و شکر به عیسی بگویید که همیشه در این مقدّس مقدس مذبح حاضر است." من پاسخ دادم, "اکنون و تا ابدالآباد." "پیکار کوچک‌ام، آنچه بیشتر می‌خواهم از تو منتقل کنم، آنقدر وابستگی عیسی به روحانیان که خود را با صلیب وقف کرده‌اند است. این روحانیان در عشق مقدس غرق هستند و قلب پسر خداوند من الهی را تقلید می‌کنند. بدون عشق مقدس، روح‌ها صلیبی‌های زندگی‌شان را رد می‌کنند و زیبایی آزمون‌هایی که برای دیگران به آنها پیشنهاد شده‌است را نمی�دیده‌اند."

"شیطان است که همه اینها را از روحانیان پنهان می‌کند که کودک‌وار نیستند. زیرا با پیچیدگی، سردرگمی و شک ایجاد شده‌است. عیسی یک حواری داشت که پیچیده بود. او عشق مقدس نداشت بلکه خودخواهی داشت. عشق مقدس ساده، بی‌خودی و بدون تظاهر است. اینگونه عشق مقدس به روح اجازه می‌دهد تا از اهداف دنیوی بگذرد و تنها برای تحسین آسمانی تلاش کند. اکنون بسیار مهم است که روح‌ها ارزش بزرگ صلیب را ببینند، از طریق آن نجات همیشه جاری است. بنابراین دعا کنید کودک‌وار در هر فضیلت باشید اما بیشتر عشق مقدس باشد. نان روزانه شما شادی صلیب با عشق مقدس باشد."