Έρχεται η Μαρία της Αγρέδας. Λέγει: "Εύλογη ο Ιησούς. Έρθα για να αρχίσω τη συζήτηση μου μαζί σας περί του αρετώδους βίου της Μαρίας, Βασίλισσας του Ουρανού και της Γης."
"Επειδή η Παναγία ήταν αμιάντως συλληφθείσα, δεν είχε πτωτική φύση. Κάθε αρετή ήταν τέλεια σε Αυτή και κάθε μία βασισμένη στην Αγάπη του Θεού που ήταν το ίδιο Καρδία της."
"Μέσω της βαθύτερης αρετής της ταπείνωσης που έχει γνωστεί σε ένα από τα πλάσματα του Θεού, η Μαρία πάντα δεχόταν τον Θεϊκό Βολή του Θεού. Αυτό φαίνεται από τις λέξεις της στον Αρχάγγελο Γαβριήλ στην Ευαγγελισμό: 'Γενηθήτω εις Εμέ κατὰ τόν λόγον σου'. Αν και λυπήθηκε πολλές φορές, ήταν μια λύπη που δεν προέρχονταν από φιλία προς τον εαυτό. Λυπούταν για την όραση της αμαρτίας στον κόσμο και για τη θέα του πάθους του Υιού της. Πάντα προτιμούσε να είναι αγαπητική υποστήριξη στο παρασκήνιο."
"Αν οι γυναίκες στην παρουσία της άρχιζαν να συζητούν, η Παναγία πάντοτε βρισκόταν κάτι καλό για τον άνθρωπο που αφορούσε. Αυτή, σε τέλεια ταπείνωση, ποτέ δεν διαφώνησε για να υπερασπίσει την γνώμη της και ποτέ δεν σκέφτηκε το λιγότερο για τις γνώμες των άλλων για αυτήν. Αυτό επειδή ήταν ταπεινή στην σκέψη, τον λόγο και τη πράξη."
"Ο κόσμος σήμερα πρέπει να παρακαλείται από την ιδέα μιας τόσο αγαπητικής, ταπείνωσης Μητέρας στον Ουρανό."