e diel, 4 prill 2010
Dita e Pashkëve - JEZU KRISHTI dhe ZOTI YNË'ZEMRA E DORËS SË TIJ
Lajm nga Zoti Yne
Fëmijët im, unë jam Nënë e gëzueshme e ringjalljes. Në këtë ditë të Pashkëve shikova Birin tim Zotërin ringjallur, lavdishëm dhe më i ndritshëm se një mijë ju së bashku. Ai u ngjit para kohës nga ajo që ai kishte premtuar me vëmendje për lutjet e pavdekura dhe fletimet e mia të cilat bëra që ai mos vononte në ardhjen për ta konsolluar shpirtin tim, për t'u afruar dhe i dhënë shpirtit të Nënës së tij qiejore dhe gruas s'ia dashur.
Jezu im u ngjit përsëri për tu dhuruar juve jetën e re të Hapurisë, kështu që unë jam Nënë e Hapurisë. Është Misioni i Nënës sime ta jap atë, ta komunikoj dhe ta shpërndaj te gjithë fëmijët e mi, për t'u siguruar se të gjithë do të jetojnë një jetë të vërtetë në Zot, një jetë të vërtetë në Krishtin, në hapurinë e tij, në ligjin e tij dhe në dashurinë e tij.
Në Dritën e Ringjallturit duhet të jeni. Në Dritën e Jezusit Ringjallur duhet ta dëshironi dhe ta vuajni.
Në Dritën e Jezusit Ringjallur duhet t'i afroni më shumë çdo ditë për të plotësuar vullnetin e Atit dhe e bekojnë e tij zyrtare.
Në Dritën e Jezusit Ringjallur, duhet ta kaloni çdo ditë të jetes së juaj duke kërkuar më shumë atë që i pëlqen Atij, duke ikur nga ajo që e zymtë, nga ajo që ringjallet Pashkët e Tij, nga ajo që nuk i pëlqen Atij, dhe për t'u siguruar se jeta juaj të jetojë më shumë në dritën e ringjalljes së Birit tim Zotër.
Në këtë ditë kur Biri im u ngjit vërtet për ta mbushur gjithçka me dritën dhe jeten zyrtare të tij, ju bekoj gjerësisht në kët moment".
SHENJTJA IRENE
"Vëllezër të dashur, UNË IRENE, shërbyese e Zotit dhe e Mariës së Shenjtë, ju përshëndet përsëri. Sa i gëzuar jam ta shoh unë këtu! Dëshiroj t'u vazhdoj më tej udhëzimet se si të arritni paqen e vërtetë të zemrës, si ta ruajeni, ta mbajeni dhe ta rrisni në ju.
Paqi i vërtetë i zemrës nuk jepet atyre që bëjnë kompromise me vetveten dhe me botën, atyre që nuk dinë si të vdesin plotësisht për vetveten dhe dëshirën e tyre, atyre që kanë frikë nga dashuria e Zotit, atë është, ata që nuk i jepin veten plotësisht dashurisë së Zotit me frikë se çfarë do të bëjë kjo dashuri në jetët e tyre, transformimet që do t'i sjellë, sakrificat që do ta kërkojë, heqjet që do ta kërkojë, përpjekjen që do ta kërkojë për t'u siguruar se shpirti të jetojë me paqe me Zotin, vetveten, me të tjerët dhe me ligjin e tij të shtëpit të dashurisë, ligji i dashurisë së Zotit.
Është shkruar në Fjalën e Shenjtë të Zotit 'se i frikësueshëm nuk do t'i sjellin shpëtim', pra ata që e dinë vullnetin e Zotit, dijnë çfarë don Zoti prej tyre, janë thirrur për të qenë fëmijë të preferuar të Zotit për ta njohur Atën dhe ta ndjekin ngushtë, duke u ulur pranë Tij në tavolinë me Të dhe duke ngrënë bregu me bregun me Të Përndryshe këto shpirtra nga frika e çfarë don Zoti prej tyre, se çfarë kërkon Zoti prej tyre, se çfarë i thirr Ati, këto shpirtra ikin, këto shpirtra nuk pranojnë atë që Zoti u ofron atyre. Këtë njerëz asnjëherë nuk do të kenë paqe, as në shpirt, as në konshencën e tyre, as në zemrën e tyre, as në jetën e tyre, sepse duke vjedhur, duke ikur, duke rezistuar vullnetin e Zotit është e pamundur të ketë dhe ta ruaj paqen e vertetë. Për këtë arsye, ju therrë My vëllezër, hapni zemrat tuaja. Prandajmë Dashurinë e Zotit. Pranoni Vullnetin E Tij, Planin E Tij të Adhurueshëm mbi ju. Thuani pojaftën që t'i bëhet plotësisht vulla në ju, dhe pastaj ju siguroj: paqja e Qiejve do ta prandajmë atëherë saqë do të thoni me vetëdije:
'Zoti, notoj në paqinë e favorit tuaj, kryqi yt, fitoren dhe dashurinë tande.
Të gjithëve kjo moment i bekoj ju generozisht".
SHËN PATRÍCIA
"Vëllezër të dashur My, UNË, PATRICIA, jam shumë e gëzuar që vjen këtu sot për t'ju dhënë Mesazhin Tim të Parë, edhe pse kam qenë gjithmonë këtu në vendin E Zgjedhur dhe ku Ne, Të Gjithë Shentët e Zotit, banojmë dhe pranojmë lutjet tuaja çdo ditë, natën dhe gjatë ditës.
Vëllezër dhe motra, hapni zemrat tuaja për Dashurinë e Krishtit, i cili nuk u kufizua deri sa t'i dha jetën plotësisht për ju në kryqin. Zoti u zhvendosi plotësisht, Zonja e Pikllimit u zhvendos plotësisht aq shumë sa që në zemrat E Tij kishte vetëm dashurinë të madhe dhe të pafundme, caritinë e pafundme që kishin për Zotin dhe për ju.
Kjo Dashuri (Jezu dhe Maria) i cili u dha veten për ju në kryqin, kjo dashuri që jep jetë saqë të gjithë tani do të dalni nga vdekja e pafundme dhe ne mund ta gjejmë jetën, kjo dashuri don të jepet, të komunikojë, të jepet secilit prej ju. Por me një zemër të mbushur me gjëra tokësore dhe kalimtare, me lidhje për gjërat e këtij boti, nuk do të jetë e mundur ta pranojë atë.
Kështu unë ju lutem: zbrazni zemrën tuaj, hedhi poshtë gjithçka dashuri për veten tuaj, çdo lidhje me dëshirën tuaj, të krenarinë, t'egërsinë, çdo lidhje të rregullt me krijesat, që në shpirtrat tuaj të ketë vetëm hapësirë, hapje dhe vend për Dashurinë e Zotit. Shihni vëllezër imë, se Krishti i dha jetën për ju si mbreti më ekstrem, si baba më dashurueshëm, si vëllai më plot me caritet të vërtetë. Ndërsa mbretët dërgojnë subjektet e tyre në luftë për t'i shpëtuar mbretërinë dhe jetën e tij, kurorën e tij, Krishti ka hequr kurorën e tij në qiej, është zbritur prej atje për të banuar në tokë dhe mes juve, së bashku me Nënën e Tij më Shenjtë. Dhe dyja i dhanë jetët e tyre, që të dalni nga vdekja e pafundme dhe t'i gjeni jetën e vërtetë tek Zoti.
Sa dashuri jashtëzakonshëm kishte Zoti dhe Nena e Tij për ju! Dhe me sa pak dashuri keni përgjigjuar atyre, shërbyer atyre, i dashuruar atyre deri më tani.
Mos i bëni të vuajmë më tepër! Hapni zemrën tuaj. Jepuni veten tuaj plotësisht dhe bini një hapi të qartë dhe vendimtar në rrugën e Dashurisë së Vërtetë për Zotin dhe Nënën e Tij, që t'u bëheni akuzuar i atëkohit mëkat ku kanë ra shpirtrat e shumta, i cili ishte humbja e dashurisë dhe zgjedhjes hyjnore mbi ta sepse i dhanë veten më shumë se Zotin dhe Nënën e Tij dhe sepse preferuan vetveten përpara tyre.
Unë ju thërras këtë dashuri të vërtetë, unë mund t'ju jap atë dhe do ta jap. Dhe ata që i jepin veten Mua, atyre që më luten për këtë dashuri, atyre që me pyesin për ndihmën time, do t'u jap atë.
Vazhdoni me të gjitha lutjet që unë, Qiejt, ju kam dhënë këtu. Luta është Dashuri që ngjitet në Qie. Lady ju ka thënë këtë këtu. Dhe është e vërtetë.
Luta është Dashuri që ngjitet në Qie.
Luta është Zemër e Zbrazët që Ngjit në Qie.
Luta duhet të jetë një zemër i shkëputur nga toka, për t'u bërë atëherë lehtë dhe ngjitur në qiej.
Luta është dashuri hyjnore në transformim të pastër që zbret nga Qie në Tokë për shpirtin që e dëshiron atë, e kërkon atë, e lutet për atë dhe i thotë!
Vazhdoni me të gjitha lutjet që Zonja e Beftuar ju ka dhënë këtu, sepse këto lutje kanë veçori të zbehjes, hapjen e zemrës tuaj. Nëse ai ka minimumin e mirëdisë dhe nëse i vërtetë dëshiron ta zbrazë vetveten, atëherë këto lutje do t'i bëjnë shpirtrat dhe zemrat tuaja të lehta, të liruar nga çdo gjë që tërheq në tokë dhe peshon mbi shpirt. Pastaj shpirtat tuaj do të fluturojnë shpejt drejt Diellit, dashuria e pafundme e Zotit. Jam me ju gjithmonë dhe nuk do t'ju lër kurrë, nese edhe ju asnjëherë nuk më lënni Mua.
Tutje të gjithëve, në këtë moment, me dashuri, unë i bekoj.
Unë po ti bekoj edhe ty Marcos. Çdo gjë u shpjegua shumë mirë nga ju. Ju falënderoj Kalorësin e Paprekut, shërbëtorin e Zotit të Lartë, miqin e Engjëjt dhe Shenjtëve dhe më i dashuri për mua".
***
Patricia ishte një pasardhëse e Perandorit Konstantin i Madh. Ajo lindi në fillim të shekullit VII në Kostandinopojë dhe u rrit nga zoti Aglaia, një krishtere shumë devote. Fëmija u rrit pioze dhe, pavarësisht moshës së saj të re, mori betimin e virgjërisë për Krishtin. Por për t'u mbajtur besnike ajo duhej të ikte nga qyteti sepse babai i saj, Konstantin II, atëherë perandor, insistohej në imponim një martese mbi të.
Patricia, e ndihmuar dhe në shoqërinë e Aglaias, me disa pasues, u fshiu për kohë. Pastaj ata nisën drejt ishujve grekë, duke udhëtuar për Itali, ku zbarkuan në Napol. Patricia ishte i kënaqur me vendin dhe tregonte vendin ku donte të varrosej. Ajo pastaj sponsorizoi qytetin ndihmuar dekorimin e shumë kishave të reja, që ishin pa objektet liturgjike esenciale, dhe ndihmoi financiar manastiret që kujdeseshin për të varfërit dhe sëmurët.
Vetëm atëherë ai udhëtuan në Romë me Aglaia dhe dishepujt e besuar, ku kërkuan mbrojtje nga Papa Liberius. Kjo ishte kur aju mori lajmin se babai i saj tashmë kishte përqafuar dëshirën e tij. Ai morri velin, simbol të konsakrimit të tij ndaj Zotit, në duart e Kryepeshkopit të Lartë. Kështu ata kthyen në Kostandinopojë për Patricia t'i refuzonte drejtimin e kurorës dhe ta shpërndante pasurinë e saj tek të varfërit para se të nisej në pelegrinazh në Tokën e Shenjtë.
Por ndodhën incidente tjerë. Anija u largua nga rrezikët e ndryshme dhe u humbi deri sa goditi shkëmbinjtë e bregdetit të Napolit. Saktësisht në ishullin e vogël Megaride, i njohur edhe si Castel dell'Ovo, ku kishte një manastir të vogël në të cilën Patricia vdiq pas kohësh.
Varrimet e Patricias, sipas regjistrimeve, u organizuan nga besniku Aglaia dhe u zhvilluan në mënyrë solemne, me pjesëmarrjen e piskopit, dukës së qytetit dhe një turme të madhe. Automobili, i tërhequr nga dy lopa pa asnjë drejtues, ndaloi para manastirit të motrave Baziliane, i kushtuar Shën Nicandros dhe Marcianos, ku Patricia kishte shprehur dëshirën për varrimin e saj. Atje mbetën reliket e ruajtura nga motrat që u quajtën "patrician", ose Motra të Shën Patrickut. Më vonë Bazilianët transferuan Rregullat në ato të Benediktineve dhe këto motra i shoqëruan edhe rinovimin.
Për t'i kthyer dashurinë e shenjtës që u ktheu në Napol për të varrosur, populli e shpërndau kultin e saj gjithnjë e më shumë, duke e bërë atë të fortë dhe të gjallë. Në 1625 Shën Patricia u proklamua ko-Patronesha e Napolit, duke qenë aq e festuar sa patroni tjetër, Shën Gennaro, martiri i famshëm.
Për arsye historike, në 1864 reliket e saj u transferuan në kapelën anësore të kishës së bukur të Manastirit të Shën Gregorit Armenian. Kisha konfirmoi kultin e Shën Patrickut më 25 gusht.