İsa dedi: “Halkım, Farisiler ve Yazarlar benim günahkârlarla yemek yerip içtiğimi eleştiriyordu. Başka bir bölümde de Farisilere şöyle diyordum: (Matt. 9:12) ‘Sağlıkta olanlar hekim gerektirmez, hastalardır.’ Bugünkü İncilde Kaybedilmiş Oğlu hakkında konuşurken (Luke 15:11-32), Farisileri de bulunmaya ihtiyaç duymayan ikinci oğula benzetiyordum. Bu, kardeşinin dönüşünü kutlamak için evine girmeyi reddeden oğuldu. Farisiler de bana Tanrı'nın Oğlu olduğuma inanmayı ve beni takip etmeyi reddettiler. Babasının parasını günahkâr bir yaşamda israf eden ilk oğul, dönüşümüne davet ettiğim tüm günahlılara benzer. Böylece benim affımla cennetteki yemekte bana bulunabilirler. Kaybedilmiş oğlu babası tarafından sevgi ile karşılanması sahnesi, bir tek günahkârın dönüşümü üzerine ben ve bütün cennet ne kadar sevinç duyduğunu gösterir. Bu masalın son cümlesi, sadık kalanları ve günahlı yaşamlarından bana döndüğünü kutlayanlara davet ediyor. (Luke 15:32) ‘Oğlu, sen her zaman benimle berabersin ve bütün malım senden; ama sevinip mutlu olmamız gerekirdi, çünkü bu kardeğin ölmüş, yaşamaya döndü, kaybolmuş, bulundu.’”