zondag 8 mei 2022
De Heilige Zielen vragen om Taart en Brood
Visioen van het Vagevuur van Valentina Papagna in Sydney, Australië
Vandaagochtend kwam de engel en nam me mee naar het Vagevuur. We bezochten veel groepen zielen, en voor elke groep had ik verschillende taken te verrichten. Ik praatte ook met hen en troostte hen.
Vervolgens zei de engel: “Er is nog een andere groep die we moeten gaan zien.”
We daalden iets af en kwamen op een open veld, erg saai en droevig, waar we meer zielen tegenkwamen die wachtten. We begonnen met enkele van hen te praten toen ik een groep dames opmerkte die niet ver achter ons stonden.
Ze keken naar me toe, en ik hoorde ze enthousiast tot elkaar zeggen: “Ah, dat is de dame die taart en brood aan mensen geeft. Maar heb je gezien? Er is altijd een klein Jongen bij haar, een erg mooi klein Jongen. Waar zij heengaat, gaat Hij ook naartoe. Hij verlaat haar nooit.”
De engel en ik luisterden naar hen toe, en we keken elkaar aan en begonnen te glimlachen.
Die zielen kenden mijn naam niet. Ze noemden me gewoon ‘die dame’. Ik lachte en zei: “Oh mijn god.”
Direct in mijn hart wist ik dat de kleine Jongen die zij konden zien, het kleintje Jezus was die mij altijd beschermt en leidt. De zielen in het Vagevuur moeten Hem niet herkennen tot ze gezuiverd zijn.
Ik vroeg de engel: “Oh, hoe weten zij van het kleintje?”
“Ze kunnen Hem zien!” antwoordde de engel.
Ik zei: “Bedankt, mijn Heer, klein Jongen Jezus.”
Terwijl zij naar me keken, zeiden de zielen onderling: “Laten we gaan vragen of zij ons wat van die lekkere taart en brood kan geven.”
Met moed naderden zij mij en vroegen: “Mevrouw, kunnen wij iets taart en brood hebben? We zijn erg hongerig. Help ons alstublieft.”
“Natuurlijk zal ik jullie wat taart en brood geven,” antwoordde ik.
Dit betekent dat ik hen helpe door voor hen te bidden, ze aan onze Heer op de Heilige Mis aan te bieden, en voor hen de Heilige Communie die ik ontvang, aangezien dit hun ziel voedt.
De zielen in het Vagevuur zijn erg hongerig naar brood. Het brood staat voor Het Heilige Woord van God, waarmee je ze spiritueel voedt en ook wanneer je voor hen bidt. De taart staat voor zoetheid; dit helpt hen bij hun lijden.
Tijdens de viering van de Heilige Mis, als onze Heer zich vrijwillig aanbiedt als offer, zoals Hij deed op het Heilige Kruis op Golgotha, zie ik de Heilige Zielen komen en voorbij het Altaar verzamelen. Ze knielen allemaal, in afwachting om onmiddellijk aangeboden te worden. Ik weet dat onze Heer ze allen ziet.
Tijdens de Consecratie, terwijl onze Heer tijdens de Mis wordt geofferd, die voor ons allen is gegeven en aangeboden, zijn de zielen ook daar echt bidden en wachten erop dat zij verlossing vinden. Op dat moment wachten ze erop dat iemand hen aan onze Heer zal aanbieden, ofwel de priester of een gelovige. De zielen kunnen zichzelf niet helpen.
Tijdens de Wijding, als de zielen worden opgeofferd aan onze Heer, is dat erg goed voor hen, maar soms wanneer priesters ze niet noemen, moeten ze wachten. Sommigen worden op het Altaar verheven, anderen niet, en ze blijven achter. Het hangt af van de toestand van de zonde die zij hadden. Sommigen kunnen onmiddellijk gereinigd worden. Het is een groot mysterie.
Wanneer we naar het Altaar gaan om Heilige Communie te ontvangen, observeer ik ook hoe de Heilige Zielen zich aan beide kanten verplaatsen om ruimte voor ons te maken, want ze weten dat mensen aantreden om de Gezegende Eucharistie te ontvangen.
De zielen komen tijdens het gehele duur van de Mis naar het Altaar toe. Na afloop van de Heilige Mis kijk ik hoe ze teruggaan naar de Tabernakel.
Ze zijn altijd in de buurt van de Tabernakel in een kerk, zowel 's nachts als overdag. Hier houden ze wacht bij onze Heer en wachten erop dat iemand hen opdraagt. Zo zijn ze constant aanwezig in de kerk.
De Heilige Zielen hebben ons gebed en offeren nodig, en zij hebben behoefte aan Heilige Missen die voor hen worden opgeofferd.
Ik bedank mijn Heer, het kleine Jezusje dat Hij altijd bij mij is geweest en mij beschermt heeft. Ik herinner me vaak hoe de Zalige Moeder tegen Heer Jesus als een klein jongetje zei: “Zoon, zorg ervoor dat je altijd bij Valentina bent en haar waar ook ter wereld beschermt.”
“Ja, Moeder,” zou Hij zeggen.
Oh, hoe mooi het is om de Zalige Moeder te zien praten met onze Heer als een moeder.
