شنبه، ۱۷ نوامبر ۲۰۱۲: (مسیحیت گلوریا کارپنتر)
گلوریا گفت: «من از خدا بسیار سپاسگزار هستم که خانواده‌ای زیبا و زندگی خوشی داشته‌ام که بتوانستم همه را کمک کنم. من به کارین خاصاً برای تمام مراقبت‌هایی که به من کرد، تشکر می‌کنم. من از کلیسای خود و خانواده‌ی خود برای سخنان مهربانانه‌شان درباره‌ی من سپاسگزار هستم. من بتی را، مادرت، در همه کارهای ما با لشکر مریم یاد می‌آورم. الان در بهشت همراه دیک هستم، و خواهیم بر خانواده‌یمان نگاه داشت تا دعا کنیم. من از کوچک‌ها بسیار دوست دارم چون برای من خیلی گرانبها هستند. سپاسگزاری هم برای یادآوری مراقبت‌های من درباره‌ی همه حیوانات کوچکی که مراقبشان بودم. شما را تمام می‌گیرم، اما بدانید که تمامی کسانی که در مراسم خاکسپاریم شرکت کردند، از طرف من دوست دارند.»
عیس گفت: «قومی، تراژیک است خانه‌ی خودت را به یک طوفان باز گیرد، اما مردم باید برای یافتن خانه‌ای جدید مبارزه کنند. در خروج موسی قومش را از بندگی مصر به آزادی بیابان هدایت کرد. بعداً، این افراد خواهان پیدا کردن خانه‌ای جدید در سرزمین وعده شدند. بنابراین است که در آخرالزمان‌ها، من قومی خودم را از منازل راحتی‌شان به یک مکان آزاد و امن در پناهگاه‌های من می‌برم. مانند اسرائیلیان بودند که خانه‌ی آرامش‌آورشان در مصر را برای زندگی سخت بیابان ترک کردند. این آشیانه‌های امن تنها حفاظت ساده‌ای در خروج مدرن روزگار خواهد بود. خانه‌ی جدید شما زندگی کردن در عصر صلح من خواهد بود، که یک سرزمین وعده روحی آزاد از شر است. کسانی که از محنت آینده زنده می‌مانند، حقاً پاداش ورود به عصر صلح من و بعدتر وارد شدن به بهشت را دریافت خواهند کرد.»